На картине изображен весь в снегу густой зимний лес. Виднеются следы санок, на которых лесник обходил свои владения. Снег идёт…..
Эта картина совпадает со стихотворением Сергея Есенина «Белая береза»
Это картина мне по душе.

Белая берёза

Принакрылась снегом,
Точно серебром.
На пушистых ветках
Снежною каймой
Распустились кисти
Белой бахромой.

Կաղին-գոյական, հայտնի-ածական, մեծ-ածական, կանաչ-ածական, աղջիկ-գոյական, գետ-գոյական, բուք-գոյական, բարի-ածական,տգեղ-ածական, ճշմարտություն-գոյական, անտուն-ածական, բարկացկոտ-ածական, Գայանե-գոյական, տուն-գոյական, կատու-գոյական, գունավոր-ածական, կաղամբ-գոյական, հեռուստացույց-գոյական, խակ-ածական, Հայաստան-գոյական, հետաքրքիր-ածական, վարդ-գոյական, Վարդուհի-գոյական, փշոտ-ածական, լիճ-գոյական, ալիք-գոյական, հզոր-ածական, բարձր-ածական, մարտ-գոյական, մարտակառք-գոյական, կառապան-գոյական, հմուտ-ածական,

Օր մը Աղուէսը կ՚ ըսէ Աքլորին.
-Ի՜նչ աղուոր ու անոյշ կ’երգես, ո՜վ Աքլորիկ։ Երանի՜ գիշեր-ցերեկ հոս
նստէի ու անոյշ ձայնդ լսէի։ Ափսո՜ս, որ վաղուընէ պիտի զրկուիմ քեզ
լսելու հաճոյքէն. մեղաւորս Սուրբ Կարապետ ուխտի պիտի երթայ։
Սիրունի՛կ Աքլոր, կը խնդրեմ զիս հաւնոց առաջնորդէ, որպէսզի մեղքերուս
համար թողութիւն խնդրեմ հաւերէն։
Այս քաղցր խօսքերէն Աքլորին սիրտը կը կակուղնայ ու ան կ’ըսէ.
-Երթանք, քեզի ցոյց տամ հաւնոցը։

Աղուէսը Աքլորին ետեւէն կը մտնէ հաւաբուն, կը խեղդէ բոլոր հաւերը ու
կ’ուտէ զանոնք, յետոյ ալ կ’ուտէ Աքլորը անոր ըսելով.
-Իմ սիրունի՛կ Աքլոր, գիտե՞ս, թէ ի՜նչ դժուար պիտի ըլլար Սուրբ
Կարապետ անօթի փորով ուխտի երթալը…

Բառարան

Կ՚ ըսէ- ասում է:

Ինչ Աղուոր ու անոյշ կ’երգես- ինչ գեղեցիկ ու քնքուշ ես երգում:

Երանի՜ գիշեր-ցերեկ հոս նստէի ու անոյշ ձայնդ լսէի- երանի գիշեր-ցերեկ այստեղ նստեի ու քնքուշ ձայնդ լսեի:

Ափսո՜ս, որ վաղուընէ պիտի զրկուիմ քեզ լսելու հաճոյքէն. մեղաւորս Սուրբ Կարապետ ուխտի պիտի երթայ- ափսոս, որ վաղվանից պիտի զրկվեմ քեզ լսելու հաճույքից. Սուրբ Կարապետ ուխտի պիտի գնամ:

Սիրունի՛կ Աքլոր, կը խնդրեմ զիս հաւնոց առաջնորդէ, որպէսզի մեղքերուս
համար թողութիւն խնդրեմ հաւերէն- Սիրունի՛կ Աքլոր, խնդրում եմ քեզ ինձ հավանոց տար, որպեսզի մեղքերիս համար թողություն խնդրեմ հավերից:

Այս քաղցր խօսքերէն Աքլորին սիրտը կը կակուղնայ ու ան կ’ըսէ.
-Երթանք, քեզի ցոյց տամ հաւնոցը: –

Այս քաղցր խոսքերից Աքոլորի սիրտը փափկեց և նրան ասում է.

-Գնանք, քեզ ցույց տամ հավանոցը:

Աղուէսը Աքլորին ետեւէն կը մտնէ հաւաբուն, կը խեղդէ բոլոր հաւերը ու
կ’ուտէ զանոնք, յետոյ ալ կ’ուտէ Աքլորը անոր ըսելով.
-Իմ սիրունի՛կ Աքլոր, գիտե՞ս, թէ ի՜նչ դժուար պիտի ըլլար Սուրբ
Կարապետ անօթի փորով ուխտի երթալը…: – Աղվեսը Աքլորի ետևից մտնում է հավաբունը, խեղդում հավերին և ուտում , հետո էլ Աքլորին կերավ՝ ասելով.

– Իմ սիրունիկ Աքլոր, գիտե՞ս, թէ ինչ դժվար պիտի լիներ Սուրբ Կարապետ սոված փորով ուխտի գնալը:

Բառարանը ստեղծեցին Մերի Գրիգորյանը և Լիա Հովհաննիսյան